Eerste dagen India

Hoi iedereen,

Drie dagen terug zijn we veilig op onze eindbestemming Agumbe aangekomen. Dit was weliswaar naar een hele nacht gaar op het vliegveld te hebben lopen hangen.

Tijdens onze eerste dag zijn we vol goede moed begonnen en hebben we gelijk met de mammal-trail mee gelopen. Daarbij laat je de zaklamp over de bomen en grond laten schijnen, wanneer er ogen oplichten weet je dat er een dier zit. Door het dier te verblinden kom je dichterbij en kun je de soort determineren. Helaas hebben geen één zoogdier gezien, maar wel een hoop andere leuke soorten, waaronder onze grote vrienden de bloedzuigers. De eerste dag was ook al gelijk succesvol met 3 soorten slangen en 10tallen soorten kikkers en vogels. Het is echt prachtig mooi hier en je kan wel zien waarom dit één van de meest biodiverse plekken is op aarde. Het is wel ongelofelijk wennen dat je bijvoorbeeld niet kan douchen maar alleen een emmer hebt met een beker erin. Daarnaast is het eten ook erg wennen. Ze eten hier ‘s ochtends heel veel en de rest van de dag een stuk minder. Eigenlijk precies anders om wat we gewend waren.

De volgende dag hebben van onze stagebegeleider te horen gekregen wat ons project in gaat houden. We moeten opzoek naar plekken waar de Gunther Supple skink kan voorkomen wanneer er op zijn vaste hangplek het water te hoog staat. Het leefgebied van de skink stroomt ieder jaar helemaal over en ze hebben geen idee waar de dieren heen gaan. Verder moeten we het gedrag van het dier in kaart brengen, want daar is nog nauwelijks wat over bekend. Dit klinkt allemaal heel spannend, maar wat we in werkelijkheid moeten doen is: een steen omkeren zit de skink er onder ja/nee? Is het antwoord ja, dan leg je de steen zachtjes terug pak je een emmer (dient als stoel) en gaat op 2 meter afstand van de steen kijken wat er gebeurt. Deze avond was weer heel bijzonder met heel veel slangen en kikkers. Je gaat met zaklamp de jungle in en probeert zo veel mogelijk soorten te scoren. Wij bakken er nog weinig van maar we hopen dat we na 2,5 maand wel een beetje moet lukken. Het lawaai van de kikker, vogels en insecten is niet normaal. Het is alsof je in een drukke kroeg staat zo chaotisch is het. De mensen hier halen aan die geluiden juist welke dieren waar zitten.

Vandaag hebben we onze eerste gedragsobservaties gedaan. Nadat we de skink hadden gevonden hebben we 1 ½ uur lang op onze emmer naar de steen lopen staren, waarbij Isabel bijna in slaap viel. We waren er niet al te zeker van of de skink niet onopvallend ontsnapt was, na een check bleek dit niet zo te zijn, hij/zij zat gewoon lekker nog onder de steen te chillen. Dat terwijl wij in de stromende regen en brandende zon, vechtend tegen de slaap aan het afzien waren. :P Ach ja, dat is onderzoek. Al zitten we de komende maanden iedere dag naar een steen te staren zonder dat er iets gebeurd is dat ook een resultaat. We kunnen dan met zekerheid zeggen dat de skink tijdens het regenseizoen (dat is het nu) niet onder zijn steen vandaan komt.

Het internet valt door de harde regen vaak uit er is dus een grote kans dat we niet altijd even goed bereikbaar zijn. Dit is ook de rede dat we geen foto’s gaan uploaden als het rotweer is (zoals nu). Het internet is zo traag dat dat wel even kan duren. Ook onze telefoons hebben geen bereik hier midden in het regenwoud. De foto’s komen dus wat later of pas als we weer terug zijn in Nederland met supersnel internet en zonder powercuts!

Groetjes!
Bas en Isabel