Blog stage in India-2

Hoi iedereen

Daar zijn we weer met een update uit het o zo mooie groene en droge.. DROGE! Agumbe. Op dit moment schijnt hier gewoon de zon. Het is zelfs zo lekker weer dat ik net mijn schouders zelfs een beetje heb verbrand tijdens het observeren van de skinken. Dat het de afgelopen dagen zo warm en zonnig is, is ongewoon. Dit jaar is het regenseizoen erg laat, in de kranten staan zelfs berichten dat er 64% minder regen is gevallen in deze maand dan normaal. Wij zitten hier totaal niet mee. Nu kan onze was en onze schoenen eindelijk eens drogen en hoeven we niet in een klam bed te gaan liggen. We moeten er maar van genieten want de regen kan elk moment weer beginnen. Ach, het went ook wel, al die regen. Je valt wel lekker in slaap met de regendruppels die op het dak vallen. Waar we echter niet aan kunnen wennen is de driemaal daagse rijstportie met een pittige soep. Dit is waarschijnlijk onze begeleider ter horen gekomen, want een paar dagen geleden zei hij uit het niets tegen Bas: ”morgen zorg jij voor het ontbijt.” Dus dat heeft hij gedaan. We wilde iets ‘westers’ eten dus met het oude brood en het beetje kaas wat er over was zijn tosti’s gemaakt. Naast de tosti’s heeft Bas ongeveer 25 wentelteefjes zitten bakken. Bedenk wel, er is hier maar één klein koekenpannetje. Ze vonden het allemaal erg lekker, maar miste wel wat pittigheid in de tosti’s.

Qua natuur en dieren hebben we de afgelopen weken een hoop leuke dingen mee gemaakt. Zo zijn we tijdens een nachtwandeling door de meadows (grote grasvlakte die tijdens het regenseizoen langzaam onderwater stroomt) aangevallen door geile gele padden! Deze common Indian toad verkleuren van bruin naar knalgeel om de vrouwtjes aan te trekken. Helaas zijn de vrouwtjes in de minderheid dus is elk vrouwtje dat voorbij komt springen is de sigaar. We hebben vrouwtjes gezien die bedolven waren onder een stuk of 10 mannetjes. Ook lang niet alle vrouwtjes overleven het paarseizoen omdat ze verdrinken of verpletterd worden. Nu denken jullie vast waarom werden jullie dan aangevallen? Nou deze mannetjes zijn zo wanhopig dat alles pakken wat ze pakken kunnen. Je ziet die padden vastgeklampt aan vissen, andere soorten kikkers en onze voeten.. Foto’s van deze actie zijn te vinden op de facebookpagina van Bas.
Niet alleen op de meadows is de strijd losgebarsten, in de voormalige padifields achter het onderzoeksstation zijn niet alleen de kikkers maar ook de vissen opzoek naar een partner. Er zwemmen catfishes (meervallen) vanaf het riviertje verder op helemaal omhoog de padifields in. Daarbij moet gezegd worden dat het water in de padifields maximaal 10 cm diep is. Kortom het is dus nu een hele uitdaging voor deze vissen om omhoog te zwemmen. Toch hebben we al een aantal kanjers van zeker 40 cm voorbij zien trekken (foto op facebook). Je kan ze door het lage water gewoon met blote handen uit het water vissen. Er wordt gezegd dat de grote vissen nog moeten komen!

Naast de vissen en kikkers zijn er hier ook nog genoeg andere leuke dieren te vinden. Zo hebben we al een aantal keer reuze eekhoorns gezien. Deze zijn misschien nog wel schattiger dan onze rode eekhoorn in Nederland en dan minstens 4 keer zo groot! Ook hebben we tijdens een nachtwandeling een hele familie van slanke lori’s (soort nachtaapje) gespot. Dit was echt heel gaaf want in eerste instantie zie je alleen 2 fel oranje ogen je aanstaren (best creepy als je dat voor de eerste keer ziet), pas als je dichterbij komt weet je wat het is. Elke nachtwandeling is een beetje spannend want je loopt in een gebied waar zeer regelmatig luipaarden worden gezien en waar de meest dodelijke slangen langs je voeten kunnen glijden.

Natuurlijk kunnen ook de vogels niet ontbreken in dit verhaal. We zijn een paar dagen geleden met een ander project mee geweest om vogels te ringen. Kuikens van een lapwing (een soort kieviet). Heel schattig en best bijzonder om het een keer mee te maken. De poten van de vogels worden flink ingesopt waarna er twee ringen om de poten worden geschoven. Zo kunnen ze derest van zijn leven de vogel precies identificeren vanaf een afstandje. Vlakbij het veld waar we deze vogels hebben geringd vloog een hele familie met malabar gray hornbills (grijze neushoornvogels) over. Dit was heel gaaf om te zien ze hebben eenzelfde soort vlucht zoals Zazu in de Lionking vliegt en maken daarbij ook een hoop herrie.

Tenslotte de vorderingen van ons project. Na 18,5 uur gedragsobservaties kunnen wel stellen dat de skinken zich wel prima vermaken onder hun steen. We zijn nu ook druk bezig met het opzetten van proefvlakken waar de skinken mogelijk zitten als de regen hun leefgebied overspoeld. Als hun gebied volloopt met water gaan we in de andere proefvlakken naar ze zoeken.

Verder hebben we ook nog een geheim projectje lopen. Bas en ik hebben namelijk een weddenschap afgesloten. In ARRS komen voornamelijk mannen dus toen er een jong leuk uitziend en vooral aandachtvragend meisje hier binnen kwam, waren gelijk alle pijlen op haar gericht. We vergelijken het een beetje met geile gele padden van eerder. Één mannetje is al afgevallen, maar er zijn er nog steeds twee in de race. Er wordt van alles uit de kast gehaald om het vrouwtje te veroveren; push-ups, serenades (uiteraard de nieuwste Hindi-hits), grapjes en filmquotes en daarnaast natuurlijk hun nederige hulp. Op dit moment ziet het er naar uit dat Bas de weddenschap gaat winnen, al zijn we er wel achter gekomen dat die al een vrouwtje thuis heeft zitten… Kortom wordt vervolgd!

Dit was het weer voor deze week..

Voor diegene die de foto’s nog niet gezien hebben, zoek even op facebook naar de foto’s van Bas. Daar staat een mapje waar (als er internet is) wat foto’s op worden geplaatst.

Groeten vanuit India!!