India week 5

Hoi iedereen,
Onze blog heeft de afgelopen weken enorme vertraging opgelopen. Deze blog wilden we 2 weken al online zetten… Dit heeft te maken met het feit dat de monsoon in Agumbe nu toch echt is begonnen. Door de harde wind en enorme hoeveelheden regen valt de internetverbinding steeds weg. We hadden al beperkt internet, maar na bijna 4 weken zonder te zitten merk je pas hoeveel je het gebruikt! Gelukkig is er nu opeens (geen idee waarom, het regent nog steeds) een beetje internet. De blog van de afgelopen week komt er in de komende dagen hopelijk ook op.

2,5 week geleden waren we lekker van onze vakantie aan het genieten. Niet alleen is de vakantie goed om weer te kunnen internetten (alles gedaan behalve de blog online gezet…), we waren ook hard toe aan een lekkere maaltijd, een goed (lees niet vochtig) bed en een warme douche! Nou, die luxe hebben we in Bangalore gevonden hoor. We zijn beland in een prachtig 4 sterrenhotel met een heerlijk bed (lees nog lekkerder dan ons eigen bed in Nederland) en een douche uit je stoutste dromen! We weten nu wat voor een douche we later in ons eigen huis willen hebben. Het was gewoon geweldig…(nagenietend).

De route van het onderzoeksstation naar het hotel in Bangalore liep niet helemaal zonder problemen. We mochten meerijden met Gowri, de directeur en (grote) Dhiraj, assistent directeur van de overkoepelende organisatie omdat zij toch langs de stad zouden rijden die ochtend. Dhiraj is gek op honden en hij had een 4 maand jonge Duitse herder meegenomen die de hele rit (voor ons 6 uur en voor hun 10 uur!!) mee ging. We vertrokken vier uur in de ochtend in de hoosregen uit Agumbe om het altijd zonnige Bangalore te gaan opzoeken. Natte hond, vier doorweekte mensen, te weinig koffie, dat levert gegarandeerd problemen op.. Inderdaad, 5 uur verder stopt de stuurbekrachtiging er opeens mee en staan we langs de kant van de snelweg. Nouja, snelweg is een groot woord. Alles tussen koeienwagen (5 km/h) en Mercedes (200 km/h) rijden langs je. Maar dit ter zijde, takelauto en taxi’s gebeld die er 15 minuten later zouden zijn. Na 45 minuten is er eindelijk 1 taxi maar die stond heel leuk aan de andere kant van de snelweg… Niet veel later komt de takelwagen gelukkig wel aan de goede kant aanrijden. Je zou denken dat ze meteen kunnen beginnen met het wegslepen van de auto maar eerst moest er een politie bijkomen en de hond zo ver mogelijk van hun vandaan. De taxi die Gowri en Dhiraj zou mee nemen moest ook nog 10 keer nadenken of hij de Duitse herder wel mee durfde te nemen maar uiteindelijk was hij toch omgepraat. Wij konden nu in ieder geval de snelweg oversteken om de taxi te pakken die ons bij het super-de-luxe hotel zou droppen.

Van de mede vrijwilligers en stagiaires hadden we al van de beste restaurants en kroegjes gehoord maar wij hadden na het lange afzien in ARRS gewoon het meeste zin in de hotelkamer en een berg snacks. Dus na aankomst hebben we gelijk een supermarkt opgezocht en een shitload aan chocola, chips, koekjes, sapjes en andere snacks gekocht. In de hotelkamer hebben we bijna alles gelijk opgegeten en zijn snel daarna knock-out gegaan. De volgende ochtend werden we pas weer wakker (we hadden ongeveer 13 uur geslapen) en bedachten we ons dat we die dag ervoor naast de berg snaai niks hadden gegeten… Heel slecht maar we hadden het blijkbaar heel erg nodig. De volgende dag was in ieder geval een stuk actiever. We zouden met een voormalig vrijwilligster Maria (het meisje wat zo versiert werd) de stad gaan verkennen en shoppen voor souvenirs. Dit liep echter iets anders dan verwacht, ze kwam 2 uur te laat en was ook nog eens knetter stoned. Echt heel veel hebben we dus niet van de stad gezien. De goede restaurants en souvenirwinkels wist ze gelukkig nog wel te vinden. We hebben dus wel een flinke voorraad aan souvenirs kunnen inslaan en wat enorme American hamburgers weggewerkt. Het was ook onze laatste dag in het geweldige hotel dus we hebben het er nog wel van even van genoten. S ’avonds heerlijk indiaans gegeten en vroeg ons lekker warme bed opgezocht.

De volgende ochtend hebben we ons geliefde hotel verlaten en vertrokken we naar het bijzondere Mysore. Via Dhiraj, onze begeleider, was er een chauffeur geregeld die ons 2 dagen rond zou rijden. Helaas bleek hij totaal geen Engels te spreken dus daar waren we lekker mee.. Na 3 vertalers konden we eindelijk weg. De chauffeur liet in ieder geval blijken dat hij wist wat het plan was. Uiteindelijk na meerdere route correcties is het gelukt om de plekken te bezoeken die we wilden zien. Een super mooie bird sanctuary waar enorme hoeveelheden reigers, ooievaars en ibissen leven. Naast deze vogels zagen we vanuit een klein bootje grote krokodillen in het water en enorme vleermuizen in de bomen. Hierna zijn we naar (hoe kan het ook anders) de Mysore zoo gegaan. Een enorme dierentuin met een oud Artis achtige stijl. We voelden ons soms zelf één van de dieren omdat we continu werden aangestaard door de andere bezoekers. Ditzelfde gebeurde ook in Mysore Palace. De mensen vinden ons interessanter dan de locatie waar ze zijn. Vooral Bas werd continu gevraagd om met ze op de foto te gaan. Hij paleis was erg mooi maar het meest speciaal waren vooral de olifant ritjes die naast het paleis een rondje liepen. Je kon de olifanten gewoon aanraken als ze vrij langs je liepen. Ondanks dat het rondje maar 2 minuten duurde was de attractie super populair.

Na weer in een lekker hotel te hebben geslapen was het alweer de laatste dag van onze vakantie en die hebben we goed benut. Om 4.30 zijn we vertrokken naar het Bandipur National Park. Daar hebben we tijdens de anderhalf uur durende privé safari vele dieren weten de spotten, ondanks de regen! Zo liepen er vlak langs onze auto een kudde van gaur (soort enorme buffels) voorbij. Ook hebben we in de verte olifanten gespot en heel veel verschillende vogels gezien. Het absolute hoogtepunt was toch wel het luipaard dat op nog geen 5 meter afstand van ons de bosjes in sprong! Heel erg gaaf om te mee te maken, vooral omdat het spotten van een luipaard niet al te vaak voorkomt. Onze ranger bleef maar vertellen hoe bijzonder het was dat we het luipaard van zo dichtbij hebben kunnen zien. Van de 50 katachtige die hij ziet tijdens de safari’s zijn er 49 tijger en maar 1 luipaard! De tijger hebben we niet gezien maar de dag was super begonnen. Na dit hoogtepunt hebben we nog een tweetal tempels bezocht de één ietsje drukker dan de ander. De eerste was op de top van een berg van hetzelfde Bandipur National Park en was heel klein maar heel bijzonder. De ander was gelegen op de Shamundi Hills en een enorme toeristische attractie. Om naar binnen te komen stond er een rij van zeker 4 uur!!! De tempel was groot en was prachtig gedecoreerd. De heilige koeien werden ongelofelijk verwend en (we weten nog steeds niet waarom) werden er continu kokosnoten stukgeslagen in een soort badkuip.

Voordat deze korte maar super vakantie eindigde zijn we nog snel naar een KFC gereden. Bas gewoon een kipburger maar ik moest zoals altijd origineel iets anders proberen; een paneerburger. Een soort tofuburger die me net iets te spicy was. Gelukkig was de vette patat net zo lekker als in Nederland en konden we ons weer voorbereiden op de creaties van onze eigen kok. Voordat onze nachtbus vertrok naar Agumbe nog even snel een Starbucks cappuccino meegepikt om de lange busreis van 9 uur door te komen. Het bleek een best toffe ervaring om je eigen slaapcabine te hebben in een bus. Het was eigenlijk best comfortabel, een echte aanrader als je een lange reis moet maken door India!

Ook voorafgaande aan de vakantie hebben we al de nodige hoogte en dieptepunten meegemaakt. Na weken saaiheid in het skinkonderzoek en nu ook nog non-stop regen en bijna nergens geen skink meer te bekennen zijn er nu eindelijk leuke ontwikkelingen! Het blijkt nu dat de skinken waarschijnlijk hele goede zwemmers zijn! Het hele grasland is ondergelopen maar de skinken zitten er nog steeds en vinden het blijkbaar niet erg om een tijd onderwater te blijven. Dit is nog niet eerder gezien bij deze skinken dus we hebben nu eindelijk iets om over te schrijven. Een echte doorbraak in het onderzoek!!

Verder hebben Bas en ik nog even een bezoekje aan het plaatselijk ziekenhuis gebracht (2 uur met de taxi) omdat Bas zijn hele hoofd begon op te zwellen en er nare uitvloeiingen uit zijn oor kwamen. De artsen gespecialiseerd in het hoofd en nekproblemen, waren er al snel achter dat er gelukkig niks ontstoken was in Bas zijn oor! Hij werd dan ook doorgestuurd naar de huidafdeling. Daar heeft hij weer drie verschillende de dokters gezien om uiteindelijk met 4 verschillende soorten pillen en een zalfje weer terug te keren naar Agumbe. Ondertussen is alles weer goed met zijn oor. De pillen en zalf waren super goedkoop, namelijk in totaal 4 euro! En de dokter bezoekjes waren ook maar 5 euro, daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren!!!

Naast het drama van Bas zijn ziekenhuis bezoek speelde er ook nog een ander drama. De charmeurs waren deze week weer goed op dreef. We kunnen wel stellen dat mijn man gewonnen heeft. Na een bezoekje aan Bangalore kwam hij terug met haar ring om zijn vinger! Bas zijn man nam dit verlies op door gelijk een ander slachtoffer te zoeken. Dat meisje troffen we de volgde morgen aan met dikke zuigzoenen in haar nek..

Het vervolg van deze wending komt in de volgende blog 

Groeten vanuit India!!