Week 3 stage India

Hoi allemaal!

Het is alweer een week geleden dat we iets van ons hebben laten horen, dus bij deze een nieuwe blog. Vorige week hebben we nadat we de blog geplaatst hebben een heldendaad verricht. We hebben een stuk of 50 vissen gered uit een droogvallende beek. Omdat er (nog steeds) maar weinig regen valt komen sommige beekjes en plassen droog te staan. Voor de kikkervisjes van de Common Indian toad (die gele geile padden) was het al te laat, honderden slachtoffers lagen uitgedroogd op de kant. Best sneu om te zien. Gewapend met vissennetten (waar flinke gaten in zaten) en een paar emmers zijn we onze reddingsactie begonnen. Het werd alleen niet echt gewaardeerd door de vissen zelf, om de paar seconden probeerde ze weer de emmer uit te springen. We hebben ze vrij gelaten in onze privézwembad (jaja, we hebben een privézwembad) en de kleine vijver vlakbij de base. In de vele beken rondom het onderzoekscentrum stroomt nog wel wat water en hierdoor blijft het zwembad ‘gelukkig’ gevuld.

Bas zwemt daar samen met een aantal andere mensen bijna elke dag. Afgelopen week had hij opeens een rare verstopping in één van zijn oren. ’s Avonds was er nog niks aan de hand maar de volgende ochtend waren Bas en Maria (het meisje die van alle kanten wordt versierd) zo doof als kwartel. We konden niks anders bedenken dan dat het van het zwemmen moet zijn gekomen. Gelukkig is onze stagebegeleider Dhiraj naast charmeur ook nog eens een soort medicijnman. Met een verbandschaar een aantal watten en een bruisend middeltje (we weten nog steeds niet wat het was) ging hij aan de slag. Na een jacuzzi van bellen, dikke klonten oorsmeer en een hoop vocht leek hun gehoor weer terug. Helaas maar van korte duur want nog geen minuut later zaten de oren alweer dicht. Pas twee dagen later kwam Bas zijn gehoor weer terug.

Het wonder dat Bas weer heeft laten horen was waarschijnlijk het schone reinigende water van onze privéwaterval (jaja, we hebben ook een privéwaterval) waar we zijn geweest! We moesten er wel wat voor over hebben om er te komen. Op staan om 3:30 uur(!) twee uur lopen richting de watervallen waarbij de bloedzuigers ons van alle kanten proberen aan te vallen, maar dan heb je ook wel een prachtig uitzicht. Bij zonsopkomst kwamen we bij het hoogte gedeelte van de watervallen aan waar we even op adem zijn gekomen. Niet veel later zijn we vertrokken via het water naar een zo mogelijk nog mooiere stuk. Daar hebben we (het was toen nog 6:30 in de ochtend)onder de waterval zwommen en heerlijk in het ochtendzonnetje kunnen op drogen. En misschien ook wel het meest culinaire ontbijt ooit gegeten 3 eieren met koffie erbij die bij nader inzien toch niet oplosbaar bleek te zijn ;) Een super gave ervaring die we niet snel zullen vergeten.

Denk maar niet dat we na zo’n ochtend vroeg opstaan rustig aan hebben gedaan de rest van de dag. Eerst nog even skinken observeren (daarover later meer) en waar het allemaal omdraaide die dag: het WK Nederland-Mexico! Door het zonnige weer was er genoeg elektriciteit om via een stream de hele wedstrijd te kunnen volgen. Een beetje schokkerig soms maar we hebben de spanning helemaal meegekregen. Vlak voor het moment dat het alom belangrijke doelpunt werd gemaakt liep het scherm vast. Toen het scherm na 10 seconden weer begon te bewegen zagen we alleen feestende Hollanders. Grote verbazing bij iedereen, is het nu 1-1?? Ja? JA! De rest is geschiedenis. Hopelijk doet morgen het internet het ook weer en kunnen we via de stream de volgende wedstrijd van oranje tegen Costa Rica volgen.

Verder hebben deze week natuurlijk weer een hoop wildlife gezien. Vele slangen, enorme insecten, ernstig bedreigde kikkers, een Brown palm civet en een hoop schorpioenen die oplichten met UV-licht. Teveel om op te noemen. Een aantal foto’s van deze dieren komen vast op Facebook.
Qua skinken is er de afgelopen week niet veel veranderd. Die lopen nog steeds lekker onder hun steen te meuren als wij langs komen. Wel hadden we tijdens de laatste observatie een leuke afsluiter. Er kwam een Stripe-necked mangoose voorbij lopen. Net op het moment dat hij vlakbij was ging het alarm van Bas zijn telefoon af (observatie afgelopen), gelukkig trok hij zich hier maar weinig van aan en huppelde hij rustig richting de bosjes.

Dan het geheime project… De afgelopen week was heerlijk, echt net GTST. Al eerder waren we tot de ontdekking gekomen dat Bas zijn man (waar hij op gewed heeft) een vriendin thuis heeft! Nu bleek later deze week dat ook mijn man een vriendin thuis heeft zitten! Verwarrend, toch waren ze er niet minder competitief door. De meest romantische plekjes werden aan het licht gebracht, hulp werd verleend in de vorm van oren schoonmaken en toekomstplannen als een rondreisje met de motor door India werden in gezet. Op het moment dat ik dacht echt verloren te hebben, ik betrapte Bas z’n man en haar lepeltje-lepeltje in bed, kwam mijn man keihard terug. Gewapend met kaarslicht en een fotocamera werden de romantische selfies geschoten. En dan nog het meest ironische van allemaal; voordat ze weg ging hebben ze haar allebei een T-shirt van zichzelf mee gegeven. Ook staan de afspraken om haar weer te zien al weer genoteerd in hun agenda’s.

Nou dit was het weer voor deze week!

Groetjes Bas en Isabel